Yalnızlık, varoluşumuzun yadsınamaz bir parçası olarak hepimiz tarafından kendi öznelliğimizde deneyimlenirken, pandeminin gölgesinde geçen bu uzun zamanda onun çok değişik biçimlerini, nesnel ve evrensel boyutta deneyimledik.
“Ey kardeşim, senin ruhunun yaşantısı, ıssızlıkla çepeçevre sarılmıştır ve eğer bu ıssızlık ve tek başınalık olmasa, ne sen SEN, ne de ben BEN olabilirdik...” Halil Cibran
Psikanalitik Bakışlar
